En toen waren we ‘opeens’ weer thuis. Hoe lang de reis ook duurde en hoe bewust we er ons van waren, het was toch toch ‘opeens’ een andere wereld. Overstappen in Parijs was fris, alle rugbysupporters zaten te klappertanden op het terras van de brasserie waar we aten. In NL begon het blijkbaar al te wennen. Wouter die ons, super gezellig, tegemoet kwam, leek het haast kouder te vinden dan wij. We liepen samen naar huis en dronken nog een kop thee. Oh ja, zo ging dat, samen aan de keukentafel. Heerlijk! Het etentje voor Maartens afstuderen met beide jongens en hun meisjes en alle vier de opa’s en oma’s, voelde zo rijk.
Wel wennen aan de veelheid van dingen. Die enorme kast met kleren om uit te kiezen veroorzaakt bijna stress. En de zorg voor het huis en alle voorraden erin blijkt niet alleen in onze herinnering veel aandacht te vragen. Fietsen en tuinbankjes repareren, planten verpotten, helemaal niet erg, zelfs leuk om te doen, maar hebben we onderweg echt niet gemist. Om niet te spreken van de drukte in de super- of bouwmarkt.
Voordat we vertrokken vroeg mijn zus: “Waarom moet het zo nodig?” Ik antwoordde: “het moet niet, het lijkt ons fijn”. Fijn was het zeker. Zo lang de tijd voor onszelf en elkaar. Zoekend naar hoeveel planning we nodig hebben, willen; wanneer de ingeving van het moment volgen fijn is of niet en vooral hoe we het samen rooien. Dat laatste was bijna altijd makkelijk, vanzelfsprekend en zo niet dan toch in iedergeval met ruimte en tijd om te onderzoeken waarom niet. Dat was misschien wel het allerfijnst. Alle mensen die we ontmoetten, bergen die we beklommen, mooie uitzichten waar we van genoten, dragen we met ons mee en vormen een bron van inspiratie om mooie dingen te maken en ontmoetingen te faciliteren en vooral te vertrouwen op ons oplossend vermogen. Het schrijven van deze blog was een uitdaging en een inspiratie tegelijk. Het heeft mij in ieder geval geholpen om wat we beleefden meer te internaliseren. Ik nam het me eerder zo vaak voor om te schrijven, maar kreeg het niet voor elkaar. Nu ik gemerkt heb hoe het me helpt om mijn gedachten en gevoelens te ordenen (ook als er geen grote gebeurtenissen te verwerken zijn), neem ik me opnieuw voor om het vaker en structureler te doen.
De komende tijd gaan we allebei op zoek naar een nieuwe werkomgeving. Ook daar hebben we zin in. Het mooie is dat dat niet als een breuk, maar als een vervolg van onze reis voelt. Ik ben benieuwd wat dat ons brengt. We willen kijken of we ons werkveld nog een beetje kunnen verleggen. Zou het lukken om de rust, het reflecterend vermogen en het vertrouwen in ons oplossend vermogen dat we onderweg op deden, vast te houden? Hoe zal dat in een nieuwe baan van pas komen? Het is geen aardverschuiving, eerder kleine aanscherpingen van wie we altijd al waren. Om met Imme Dross te spreken: Elke reis is een omweg naar hier.
Abonneer je hier op onze blog:
Abonneren
Abonneer je hier op onze blog:
Abonneren
9 reacties
heel fijn om mee te lezen en ook jullie terugblik bij thuiskomst in turbulente omstandigheden, of het van jullie blog kwam of niet, er waren zeven bestellingen van dat boek dat jullie aanprezen. nog een reden voor hoera
ga je door met bloggen onder een andere naam?
Even kijken of er nog een bericht bijgekomen is nu jullie weer thuis zijn: ja! Gefeliciteerd met Maarten & alle grootouders bij het afstuderen. Wat een cadeau.
Het was fantastisch om mee te beleven. Wat een avontuur. Ik vond het heel bijzonder te lezen hoe jullie het met elkaar gehad hebben en dit samen doorstaan hebben. Ik wens jullie een hele mooie verdere toekomst toe samen.
Groet Paul
Wat mooi hoe jullie hier op terug kijken en naar de toekomst kijken. Veel succes en plezier de komende tijd!
Lieve Oscar en Tessel, wat fijn dat jullie weer veilig thuis zijn. Ik heb jullie reis gevolgd en met bewondering gekeken naar al die kilometers die jullie getrapt hebben.
Ik stel mij voor dat je dan niet een jetlag, maar een bikelag hebt. Sterkte met acclimatiseren. Geniet van jullie gezin en van dit kikkerlandje dat nog niet zo slecht is. Liefs Henriëtte
Welkom thuis.
Het was leuk om jullie te volgen. Mooie verhalen!
Succes met de zoektocht naar een nieuwe job.
Groet, Hans & Yvonne
Leuke reflectie Tessel!
Nu een hele nieuwe restart mbt werk: alles ligt open, geweldig! Succes daarmee.
Mooi gesproken. Wat fantastisch dat alle grootouders bij het afstuderen waren. Bijzonder. En nu succes beiden met het vinden van een passende baan.
Het zal voor ons afkicken zijn nu we eerst geen avonturen meer mee beleven
Charming last chapter met reclame voor een bevriende uitgever. 😄 Dank, het was fijn om mee te lezen/leven.