Beplanting

Ineens stonden we er tussen: zwarte boomstronken, vaak nog met kruin, maar wel dood. Jonge planten op de bodem geven aan de de brand al even geleden is. De omgeving oogt kaal: weinig hoge bomen. Als hier bos was dan is het nu weg. Iets verderop wel nieuwe aanplant, weer eucalyptus, hebben ze dan niets geleerd van al die branden? We zien weinig bewijs dat die bomen een economisch doel dienen. Eén keer komen we een vrachtwagen tegen met dunne eucalyptus stammen erop. Bij dorpjes staan borden met een pijl die de mate van gevaar voor bosbranden aangeven: momenteel groen. Hier en daar is een rotonde versierd met eerbetonen aan de brandweer. We zien huizen en hele dorpjes midden in de verbrande gebieden. Wat zullen die een angst gehad hebben! Langs de weg wordt nu duidelijk een brede zone vrij gehouden van beplanting, die les is dus wel getrokken. Het is hier droog en stoffig. De temperatuur is rond de 30 graden. Vroeger waren hier wel loofbossen heb ik wel eens gelezen. Het zal een hele opgave worden die te doen terugkeren. Als die eucalyptus en dennenbomen hier van primair economisch belang zijn wordt die opgave alleen maar groter…

Olijfbomen hebben zo te zien een betere weerstand tegen brand: vele hebben al weer uitlopers met blad. Maar ook zien we verkoolde resten. Ze staan ook wel ver uit elkaar, misschien wel verder dan in Griekenland. 

Sinds kort zien we inderdaad weer olijfbomen. Ook agaven en citrusbomen zijn weer van de partij. Nieuw zijn de kiwiplanten. Die hebben we elders in Europa niet gezien. We zien een enkele boomgaard, maar vaker staan ze in een tuin of maken ze deel uit van de heg die de tuin van de weg scheidt.

Wat zuidelijker valt ons op dat de bast van het onderste stuk van de bomen gehaald is. Bestrijding tegen ongedierte deed je toch door ze wit te verven? Bomen gaan toch dood als je de bast eraf haalt? Als we in de schaduw van eentje stoppen om wat te drinken zien we dat het geen olijfboom is. We pakken een telefoon en raadplegen de identifier app. Het blijkt een kurkeik! Dat verklaart het. Weer wat later rijden we langs een kurk verwerkend bedrijf. Het heeft een enorm buitenterrein dat vol ligt met stapels bast. We lezen op het internet dat je een boom eens in de 8 tot 10 jaar van zijn bast kan ontdoen en dat je bij nieuwe aanplant zon 25 jaar moet wachten voordat je er wat aan hebt. De bast maakt wel dat ze redelijk goed tegen bosbrand bestand zijn.

Gezien de schaal van dat ene bedrijf zouden er enorme plantages met kurkeiken moeten zijn, maar die hebben we niet gezien. Ze lijken juist vrij ver uit elkaar tussen andere beplanting te staan. Misschien wel zo veilig in verband met weerstand tegen plagen en branden. Iedere kurkboom wordt wel benut merken we in het park waar we siësta houden en ook op de camping zijn ze allemaal van hun onderste stuk bast ontdaan. Het eraf snijden schijnt veel kundigheid te vergen en arbeidsintensief te zijn. We vinden het een mooie gedachte dat voor dit materiaal geen bossen hoeven te worden gekapt en opnieuw aangeplant. 

Abonneer je hier op onze blog:

Abonneren