Site seeing (Krakow)

We zijn niet zo goed in site-seeing. Het komt nogal eens voor dat we elkaar op iets attenderen en dat we dan een paar honderd meter later bedenken dat we er wel een foto hadden kunnen maken. En terug fietsen; dat doe je niet. Althans wij niet, tenzij in uitzonderlijke situaties.

Als we erop voorbereid zijn kan het anders lopen. Zo kregen we de tip om de zoutmijn bij Wieliczka te bekijken. We konden het zo plannen dat we daar om een uur of twaalf zouden aankomen en na afloop nog maar 20km naar de camping bij Krakow hoefden af te leggen. Je kon daar alleen een rondleiding doen die een uur of 2 zou duren en dat was dus OKÉ voor ons. Aan het eind van de rondleiding kon je ook nog kiezen voor een bezoek aan het “museum” (ook ondergronds) en dat hebben we ook gedaan. Hier wat foto’s:

Als je bij een grote stad bent ga je toch altijd een naar het centrum. In Krakow liepen daar we een tijdje rond zonder echt te snappen wat we zagen. Het boekje van de VVV gaf ook maar beperkte informatie. En zo leken we aan te koersen op een beetje doel- en informatieloos rondwandelen. En toen zagen we een gids met een oranje paraplu waarop “free tour ” stond.

Wij op een kleine afstand ff meeluisteren, maar dat had hij meteen door en hij nodigde ons direct uit om dichter bij te komen en mee te lopen. Zijn verhaal was op dat moment al interessant en we begrepen dat hij de Joodse wijk en het getto zou laten zien, dus zijn we hem gevolgd. Over dit stuk van de geschiedenis zullen we in een volgende blog uitgebreid schrijven.

Na afloop waren we erg tevreden met ons besluit hem te volgen dus gaven we hem een goede tip en knoopten we in onze oren de volgende dag om 15 uur hem weer op te zoeken voor een tour door de oude binnenstad. Daar kregen we het verhaal te horen van de trompet die ieder uur in alle 4 de windstreken een deuntje blaast dat plots wordt afgebroken ter herinnering aan het door een Tartarenpijl die één van zijn voorgangers in zijn keel trof. En de legende achter de verschillende hoogtes van de 2 torens enzovoort. Hij wees ons dingen aan die je anders over het hoofd zou zien en bracht ons bij plekken waar we over gelezen hadden, maar die we anders niet of alleen met moeite gevonden zouden hebben. In Delft schijnen ook van dit soort ‘free guides’ rond te lopen, die gaan we opzoeken; zo leer je nog eens iets.

Na al dat geloop door die stad waren de spieren, andere natuurlijk dan waar je mee fietst, zo moe dat we nog een dag op de camping erbij deden, maar die dag hebben we de camping ook niet verlaten 😉

Het was een goede onderbreking van het almaar doorreizen. Erg leuk om de “cadans” eens te veranderen. Nu wel die draad weer oppakken, want we hebben nog 800km te gaan tot Gdańsk!

Abonneer je hier op onze blog:

Abonneren