Het is net alsof hoe noordelijker we komen hoe minder cafés er zijn, of hoe slechter we ze herkennen. In Griekenland en Albanië kon je altijd als je er behoefte aan had wel een gelegenheid vinden waar iets gebrouwen (koffie/thee) of geschonken werd. In Noord-Macedonie waren ze al wat moeilijker te vinden. Kleine ramen, gesloten … Cafés
Bij de grens tussen Servië en Hongarije en ook Hongarije-Slowakije constateerden we: weer iets welvarender. We merkten het ook bij het inkopen doen, prijzen liepen (in Slowakije) op tot bijna Nederlands nivo. En daarnaast, Oscar schreef het al eens, minder contact/reactie op onze tandem (toch vaak het eerste onderwerp van gesprek). Dat laatste ging zo … (overnachtings)cultuur
Is één van de categorieën die we bij de voorbereiding voorzagen. Na 2,5 maand fietsen hebben we nog geen aanleiding gehad die te gebruiken. In Spanje en Portugal was het al ongebruikelijk warm en in Italië regent het buitengewoon hard, maar wij hebben alsmaar heel gematigde omstandigheden. Het is niet ongebruikelijk warm, droog of nat … Klimaat
Toen we in Griekenland begonnen aan onze tocht vonden we dat we al aardig ons best moesten doen om ons taaltechnisch te redden. Weliswaar hebben we allebei genoeg oud Grieks geleerd op school om het schrift te kunnen lezen, maar het moderne Grieks heeft bijna alle klinkers inclusief de H (èta) omgevormd tot e/i en … Taalgrappen
We zijn inmiddels een week in Hongarije en fietsen al ruim 200km langs de Tisza soms op enige afstand, maar meestal over de dijk. De dijk is zeker 5m hoog. Rechts van de dijk de uiterwaarden van de Tisza die tot beschermd natuurgebied zijn benoemd. Een comfortabel vlakke route door een bijzonder gebied dat soms … Waterwerken (en wat daarbij hoort)
Ik had willen schrijven over de twee steden die we afgelopen week bezochten. Over Belgrado en Szeged.Over hoe we Belgrado bezochten met de bus vanuit Avala. Het was 1 mei – in Servië nog een serieuze aangelegenheid – en zondag. We troffen, afgezien van 2 demonstraties een rare, weinig samenhangende stad met uiteenlopende bouwstijlen – … Emotional rollercoaster
Bij Belgrado steken we de Donau over en ineens is alles anders. Het is vlak. Aanvankelijk drassig, want langs de rivier. Maar het blijft vlak. Er zijn niet meer zoveel dorpjes en de landbouw is ineens heel grootschalig: graan en koolzaad zover het oog rijkt. Wel afwisselend deze twee, maar strokenbouw kan je het niet … Over grenzen
