Wat je niet ziet

Je ziet niet de heuvels en dalen

De sneeuw op bergtoppen in de verte

De begroeiing op de hellingen dichtbij.

Je ziet niet hoe stijl het is 

Of hoe slecht de weg

Of hoe goed 

Hoe druk het is 

Of juist hoe stil

Je ziet de monumentjes in de berm niet 

Of de dode dieren

De zwerfhonden die blaffend met ons mee rennen

De honden achter het hek

De kleuren van de bloemen in de berm

En op het veld

De kale staken van gesnoeide bomen en struiken 

Of gewoon nog in winter dracht

Ontluikende bloesem

Groen in duizend tinten 

De rook van de vuren van snoeihout 

Of van oude fabrieken die nog operationeel zijn 

De skeletten van verlaten huizen en industriële installaties 

De bewoonde huizen; sommige paleisjes in bonte kleuren, andere niet afgebouwd slechts een deel bewoond op de begane grond.

Je ziet de herders niet met hun kuddes

En hoort de bellen niet die veel van de dieren om hun nek hebben hangen.

De kromme oude mensen ploeterend met handwerktuigen op hun perceeltjes 

De boeren op hun oude tractoren 

Of rijdend op een volgeladen ezeltje.

De Yugos en Zavastavas die rokend je rustig inhalen 

Of de moderne Duitse wagens die gas bij geven als ze naast je zijn en nauwelijks ruimte laten 

Je ziet de groet niet tijdens het voorbijfietsen

Of bij het voorbij gereden worden (vaak toeterend van enthousiasme)

De vriendelijkheid die we altijd treffen 

En de verbaasde blikken bij het besef dat we op een tandem zitten 

Wij zien meer dan we in woorden en beelden kunnen vatten.

Abonneer je hier op onze blog:

Abonneren