We kunnen het ons niet veroorloven zonder te zitten. Dus fietsen we vrijwel altijd rond met eten voor die avond in de tas en ook 1 of 2 noodmaaltijden; een mix van granen en gedroogde groenten en vruchten waar je alleen maar water aan toe hoeft te voegen. Vaak hebben we ook nog een zakje soep bij ons ook nog. Meestal is er een restantje pasta of rijst waar je die soep mee kan opleuken.
Je weet wat er te krijgen is waar je ‘s ochtends begint en niet wat er te krijgen valt op de plek waar je denkt te eindigen (nog afgezien of je daar wel eindigt). Vandaar dat de avondmaaltijd meestal al s’ ochtends ingekocht wordt.
Waar we echt niet zonder willen zitten is brood. Ook dat wordt bij twijfel ingekocht, waardoor we het ook vaak met wat ouder brood moeten doen.. wat soms weer aanleiding is om ‘s avonds soep te eten. Een reep of koek voor een tussendoortje of bij dreigende hongerklap moet ook beslist in de stuurtas zitten. Bij een goede bakker kopen we een lekker baksel als alternatief hiervoor.
Het kost ons altijd even om te ontdekken hoe de voedselvoorziening in een land geregeld is. Griekenland lijkt nog best wel op Nederland ontdekten we: vrijwel iedere supermarkt heeft voldoende van alles om ons te voorzien. De AB (b)lijkt gewoon een Albert Heijn. Met exact dezelfde pannensets die je kan sparen 😉
Albanië zit echter heel anders in elkaar. Er zijn hier ongelofelijk veel stalletjes, shopjes, minimarktjes etcetera. In de beter bevolkte gebieden soms wel iedere 50 meter iets. Bij allen is het assortiment beperkt en min of meer identiek aan de buren. Velen zijn vooral een groente en fruit stalletje, wat wij erg waarderen. Anderen zijn juist vooral een soort kiosk waar je fris en zoutjes kan halen. De “…markets” (meestal mini) hebben over het algemeen juist geen verse waren; daar kan je weer goed terecht voor je pasta, rijst, olijfolie etcetera. En voor non-food zaken. Maar een schaar hebben we vandaag, ondanks verwoede pogingen, niet kunnen vinden. Brood haal je hier gewoon bij een bakker, die er dan ook voldoende zijn, maar veel markets hebben dan wel weer wat vlees en zuivel. De laatste paar dagen zien we ook veel slagers, soms in hele obscure hokjes.
Afijn, als we niet aan het fietsen zijn is voedsel scharrelen de voornaamste bezigheid totdat we de tent gaan opzetten. En als die eenmaal staat? Eten bereiden! En opeten natuurlijk. En dan naar bed en boekje lezen, want het is nog vroeg donker en het koelt dan snel flink af.
Abonneer je hier op onze blog:
Abonneren
4 reacties
Gelukkig zijn er overal stalletjes en kleine nerinkjes. En voor je weer gaat fietsen ben je bezig met een ontdekkingstocht. Hoe avontuurlijk wil je het hebben.? M
Proberen jullie al lokale kruidenmengsel?
Vooral veel verse kruiden.
Eten is altijd een van m’n favoriete bezigheden in het buitenland: lokale specialiteiten, yummie!