Bij de grens een echte paspoort controle! Geen stempel of zo helaas; kennelijk hebben ze het communisme lang genoeg achter zich gelaten. Net achter de douane een obscuur hokje waar je geld kan wisselen en je geen informatie krijgt met betrekking tot de koers; je moet het maar vertrouwen… Toch 50 euro in Leki omgezet.
samen met Julie-Anne en Vincent fietsen we de eerste kilometers door Albanië. Het landschap is ruig en leeg.

Op gezette tijden aan de linkerkant een fraai uitzicht op Corfu.

In Mursi kwamen we op een veldje midden in het dorp terecht. Een man die in een aanpalend terreintje zijn kippen stond te voeren gebaarde dat we om konden lopen om water te krijgen. Hij bleek de eigenaar van een café te zijn en de wc ervan buitenom bereikbaar. Daar was dus ook een waterkraan. Waterzak gevuld (voor wassen en koken, niet rechtstreeks drinken) en terug naar beneden om de tent op te zetten in de wetenschap dat we in ieder geval een wc tot onze beschikking hebben (hurktoilet/ gat in de grond). Tijdens het tent opzetten stroomde het veldje vol jeugd (5 tot 16 schatten we) om te voetballen, maar vooral om ons aan te staren en hun 2 woordjes Engels op ons uit te proberen. So far voor het plan om in zwembroek onder de camping shower te wassen…. Julie Anne en Vincent stonden wat verderop en bleef het ergste bespaard. Wel stond ook bij hen opeens een jongen van een jaar of 12 in de tent: ‘he bro, cigarette?’
Na het eten waren de meesten wel afgedropen en gingen we gevieren naar het café voor een mok Albanese thee (met verse citroen en suiker; heerlijk!) en wisselden ervaringen en plannen uit tot we rozig werden. De vrouw des huizes plukte door het open raam een citroen voor ieder van ons. Een super slot van onze eerste dag in Albanië.
Abonneer je hier op onze blog:
Abonneren
2 reacties
🤩 Veel plezier!
Thnx!