Griekse wegen 3

Camel trophy

In de jaren 80 had je die. Een soort competitie waarin de deelnemers in een landrover door de jungle moesten trekken en allerlei moeilijkheden overwinningen, zoals bomen omhakken om over een rivier te leggen en er met je auto overheen rijden om aan de andere kant te komen. Of je in de modder vastgelopen auto weer vlot zien te trekken met alle middelen die je tot je beschikking staan.

Daar moest ik aan denken toen onze slak tot over de rand van de velg in de modder wegzakte en vervolgens onze schoenen net zo diep omdat we erdoor gedwongen waren af te stappen. Wat volgde was een gezeul, duwen en trekken om hem weer op vaste ondergrond te krijgen. Natuurlijk was het voornamelijk bergop. De weg was duidelijk die ochtend meer een rivier dan een weg geweest. Grote stukken waren weggespoeld en andere in diepe modderpoelen veranderd. Die modder plakte geweldig goed aan de banden, remmen en spatborden. Rollen werd steeds moeilijker en na een tijdje deden ze dat niet meer en werd het een gevecht tussen het wegslippen van onze voeten en het vooruit slippen van de banden. .

Eenmaal boven haalden we met stokjes de ergste modder weg en maakte Tessel een paar foto’s van het laatste stukje om een indruk te geven:

De dag was sowieso al uitdagend begonnen. We wisten dat er regen en misschien wel onweer aan zat te komen en waren vroeg opgestaan om voor de bui in te pakken. Dat lukte net aan; een paar spetters op de tent en tarp was alles. Toen bleek de achterband plat… onder het afdak van het terras fiets op z’n kop gezet. Het lekje van een paar dagen geleden bleek inmiddels een scheur die onder de plakker uitkwam; band afgeschreven en dus de halve fiets demonteren.

Toch was het nog maar 10 uur toen we wegfietsen. Toen we in het dorp bij een bakker parkeerden om brood te kopen barstte de bui echt los. We bestelden thee en een lekker broodje om dat onder het afdak van de bakker te nuttigen.

De bui hield aan en stevig ook met flinke onweersklappen. Na een tijdje besloten we in de chique tent aan de overkant te gaan zitten (binnen). Koffie werd lunch en toen het uiteindelijk droog was en we werkelijk vertrokken was het half één.

Abonneer je hier op onze blog:

Abonneren

3 reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *