De volgende ochtend fietsen we na een paar kilometer langs een dorpje. Juist bij de kruising waar je af kan slaan naar het dorp staat een afvalcontainer. Terwijl we ons zakje afval erin doen komt een man op een brommer aangereden en rijdt het terrein van het huis tegenover de kruising op. Bij hem kunnen we onze bidons bijvullen. Het zit lekker mee zo! Anders hadden we het dorp in moeten fietsen om te kijken of we iemand zouden vinden die ons water kon geven; we hadden te weinig om de hele dag mee door te komen.
De hoofdweg klimt met een kleine 5% met een boog om het dorpje heen. Boven slaat de hoofdweg rechtsaf, maar onze route gaat links een smal weggetje in die na de volgende bocht onverhard wordt. We checken de kaart en zien dat het echt ergens heen leidt en ook niet veel klimmen meer is. We zetten voorzichtig door. Een stukje verder is er nog een dorpje met een verlaten taberna en een bron. Hier moeten we een klein stukje met 15% omhoog (echt onze grens!) en dan zijn we op het hoogste punt van deze 2 dagen (concluderen we later). De weg vervolgt zich onverhard en gaat steeds stijler naar beneden. Het lijkt wel de bodem van een droge rivierbedding zoveel groeven en kuilen er lopen! Gelukkig hebben we 4 remmen! In goed samenspel regelen we onze snelheid. Mountainbiken op een tandem met bepakking!
Net als we weer op asfalt komen is er een herder die 1 hond niet in de hand heeft. Die holt al blaffend misschien wel een kilometer met ons mee voordat we ook van hem af zijn…
Langzaam dalend, dus met ook af en toe wat klimmen, leggen we de volgende pakweg 25km af. Dan draaien we een bocht om en zien in de verte de zee!
Op een geschikt plekje lunchen we met dit uitzicht waarna we het laatste stukje afdalen. Er is zelfs deze zondag een bakker open zodat we onze broodvoorraad kunnen aanvullen. De camping is echter gesloten; seizoen of permanent is ons niet duidelijk. 25km verderop eindigen we tussen de campers op een “campsite” aan het strand: geen beheerde camping dus, maar een plek waar overnachten is toegestaan. We douchen in de heftige branding en eten voor het eerst een noodmaaltijd. Er is hier een heel stel zwerfhonden, maar die zijn eigenlijk heel zoet als ze merken dat je blijft, maar dat is weer een heel ander verhaal…
Abonneer je hier op onze blog:
Abonneren
6 reacties
I am enjoying your stories and your photos. Thanks for sharing your adventure with us. Hopefully the stray dogs are all well behaved 🙂
Respect voor het fietsen op de onverharde wegen. Dat valt niet mee. Een heel avontuur
Mooi uitzicht! Is dat de baai waar de oude Olympus bijna naast ligt?
Nee, iets zuidelijker bij Kyrapassia
Genoten van jullie twee laatste reisverhalen, zo idyllisch en jullie nemen ons helemaal mee. Fijne verhalen hoor, veel liefs. Las ze voor aan barend en marlies met wie ik morgen ga wandelen
Wat een view mensen, super!