Gisteren bezochten we de Akropolis. Het was machtig om ons tijdens de wandeling naar boven voor te stellen hoe Athene er ca 500 v chr uitzag. In navolging van de laatste woorden van Socrates stonden we stil bij de tempel van Asklepios om, bij gebrek aan een haan, de oma van D extra moed te sturen.
Bovengekomen bij het Pantheon heb je een prachtig uitzicht over de stad. De wandeling die we eergisteren maakten, zag er van hieruit wel heel stoer uit.
Daarnaast troffen we een Amerikaanse leraar die een lang en bevlogen verhaal deed over de historie van de oude Grieken, het Pantheon en, mischien wel het belangrijkst, de vraag stelde waarom zijn klas daar was. Hij had verschillende antwoorden om uit te kiezen:
– omdat je er zo vaak over gehoord had dat het wel belangrijk moest zijn
– omdat je nu zelf wilde zien dat het echt bestaat
– omdat het nou eenmaal een schoolreis is en dus verplichte kost
maar hij wilde er vooral aan herinneren dat in Athene de basis van de democratie en de samenleving zoals wij die nu kennen, gelegd is. Een zinnetje dat makkelijk uitgesproken werd, maar vandaag bij het lyceum van Aristoteles (de eerste aanzet tot een universiteit zoals wij die nu kennen) door m’n hoofd bleef spoken. Zo lang geleden, zoveel gebouwd en gesneuveld, zoveel mensenlevens, zoveel ideeën en idealen verder. Zo indrukwekkend hoe ontwikkeld de Griekse samenleving toen al was.
PS Morgen onze slak ophalen.
Abonneer je hier op onze blog:
Abonneren
2 reacties
Kijk, prachtig reisverslag met een filosofisch tintje. Zo nog vele hoop ik
Wat indrukwekkend! Geniet van jullie reis. Leuk om ze mee te kunnen reizen 🙂