De A20 is bij Rotterdam afgesloten, het OV staakt. Wouter rijdt ons dus via Utrecht naar Eindhoven. Op tijd daar, zelfs een vrije laadpaal gevonden. Nog een laatste kopje thee met ons drieën en dan afscheid voor een tijdje. De security systemen gingen af op de mandarijntjes die we mee namen. Grappig. Soepel boarden en net als iedereen zit komt de melding dat het vliegveld om veiligheidsredenen gesloten is…. Het is 15:15 uur.
Na een tijdje vinden we op internet een melding dat er een vliegtuig met een bommelding apart gezet is op het militaire deel. Eens in de zoveel tijd meldt de captain dat er nog niet bekend is wanneer het vliegveld weer open gaat. De tijd verstrijkt, iedereen blijft geduldig. Er worden glaasjes water uitgedeeld. Zelfs de kinderen aan boord gedragen zich voorbeeldig. Na een uur of 3 wordt duidelijk dat we binnenkort kunnen gaan. We hebben een nieuw vluchtplan en ook omdat al die tijd de APU ons van stroom heeft voorzien wordt er nog wat bijgetankt. Als het verlossende woord komt dat we mogen gaan hebben een paar mensen geen haast om te gaan zitten en wordt een stuardes wat ongeduldig, maar dan gaan we toch echt…. Het is 19:15 en 3 uur vliegen en o ja, in Griekenland is het een uur later.
Als we om 23:30 uit de terminal in Athene stappen vinden we een uur of meer met het OV wat te lang duren. We nemen een taxi.


Bij het appartement lezen we nogmaals de wat cryptische omschrijving over hoe we binnen kunnen komen. Dat geeft ons het gevoel in een soort omgekeerde escape room te zitten. Na wat ruimer in de omgeving rondkijken vinden we aan een tralie naast de voordeur van de buren een soort hangslot met cijfercode. Het is donker (escape room!), dus terwijl ik Tessel bijschijn met mijn telefoon stelt ze de code in. Geen klik. Verder lezen in de omschrijving: iets met knop en deurtje. Tessel friemelt wat en een luikje klapt open. Een sleutelset! Gauw proberen! De sleutel past op de voordeur; we zijn binnen! FF aankomen in het appartement. Om 1:15u ploffen we in bed…
De volgende ochtend vinden we aan de andere kant van de voordeur nog een sleutelkastje (zie je hem op de foto links hierboven?), deze aan een hekje. Gelukkig maar dat we die eerder over het hoofd zagen 😉


Abonneer je hier op onze blog:
Abonneren
5 reacties
Het avontuur is begonnen! Heel veel plezier 🤩
De eerste hindernissen hebben jullie dapper doorstaan, compliment!
Heel veel plezier, 3 uur vertraging op een reis van 8 maanden is niets 🥴.
Groeten Hans en Yvonne
Beste Tessel en Oscar,
Leuk om jullie eerste avontuur bericht te lezen!
Groeten Valérie
mooi begin van een groter avontuur! geniet er van samen!