Deze eerste vakantie op onze nieuwe tandem willen we natuurlijk zoveel mogelijk verschillende situaties uittesten. Vlak en heuvelig, hard (afdalen), flink remmen, maar onverhard wilde maar niet lukken. Dat terwijl de onverharde fietspaden in Duitsland vorig jaar, de aanleiding vormden om aan een nieuwe tandem te beginnen. Maar in Frankrijk is werkelijk ieder begaanbaar pad geasfalteerd en in België, waar de kwaliteit van de bestrating geen rol lijkt te spelen, is er geen onverhard pad te vinden. Wie schetst dus onze verbazing toen we net over de Nederlandse grens langs het kanaal Wessem-Nederweert, de verharding ophoudt. Even waren we blij. De tandem gedroeg zich goed (en wij ook😉), maar onverhard blijft onverhard en wordt na verloop van tijd best zwaar. Al was het maar omdat het ook warm en drukkend weer was. We stoempen flink door. Na een km of 6-7 is er een heel klein stukje geasfalteerd en dan toch weer niet. Dat doet wat met het gemoed. Bijna synchroon zeggen we dat we even uit het zadel moeten en dan is daar een zwemtrappetje! Precies wat we nodig hebben. Even wachten tot het binnenvaartschip voorbij is en gauw zwemkleren aan. Het water is heerlijk, misschien een beetje groen. We zwemmen niet te lang want de volgende boot is alweer in zicht.
Lekker verfrist (en met een ijsje van de boerderijwinkel) kunnen we de volgende 7 km over dit grindpad weer aan.
Die avond wordt Tessel niet lekker. Te weinig gedronken? Zonnesteek? Als we de volgende dag langs het Wilhelminakanaal fietsen, die via het Wilhelmskanaal met het kanaal waarin wij zwommen verbonden is, en duidelijk zien hoeveel blauwalg daarin zit bedenken we dat het ook dat kan zijn. Gelukkig is het lijf sterk en knapte Tessel na een kop munt thee op een terras weer op.
Abonneer je hier op onze blog:
Abonneren