Gisteravond (zaterdag) was er een feest in het dorp (Semur-en-Auxois). Wij naar het vuurwerk, ‘s avonds natuurlijk. Na afloop, het was in middels natuurlijk goed donker, dacht Oscar een snellere route rond het dorp te nemen dan de hoofdweg. Het was echt donker en plotseling ging de weg heeeel slijl omhoog. In een flits schakelen met vol vermogen op de trappers was teveel voor de ketting.
Daar stonden we dan, in het donker 4km van de camping, niemand te zien. Omhoog gelopen en net toen we besloten de fiets tegen een lantarenpaal te parkeren en de rest “gewoon” te lopen kwam er een auto aan. Wij zwaaien en gebaren maken. Auto stopt. Vriendelijke mensen; begrepen dat we op de camping zaten en de fiets stuk is. Ze woonden een paar meter verderop en we mochten de fiets in hun tuin parkeren. Vervolgens brachten ze ons met de auto naar de camping (om 12 uur ‘s nachts!) . Gauw nog hun adres opgeschreven en de tent in gekropen.
De volgende dag de campingbeheerder gevraagd of hij wist waar de ketting en benodigde reparatie spullen (niet bij ons, stom!) zouden kunnen kopen. Uitgelegd waar de fiets nu stond. Wij dachten te gaan lopen, maar daar wilde hij niet van horen. Hij nam ons mee naar de auto naar de super-super. Die had wel een ketting en een sluitschakeling, maar geen kettingtool… Hij weer verder rijden naar een volgende super en ja, daar konden we ook nog een tool aanschaffen. Wat een meevaller in een dorp zonder fietsenmaker! Vervolgens bracht hij ons ook nog naar Isabel en Francois, waar onze fiets stond. Daar in de tuin de ketting gerepareerd, koffie gedronken, leuke gesprekken gevoerd.
Dumbledore zei het al: “Hulp wordt altijd geboden aan hem die erom vraagt”.